Posts tonen met het label Leven. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Leven. Alle posts tonen

vrijdag 14 maart 2008

Feestelijke zinloosheid


Als de eeuwigheid zou bestaan, zou niemand nog iets presteren. Waarom zou je bollen in de grond stoppen als je dat over duizend jaar ook nog kunt doen? Voor leven is dood nodig. Dat is een natuurwet. Nijhoff heeft ooit geschreven:
- Het hart tot de onvruchtbare plek omspitten
Pooltochten dromen en gedichten maken.

Dat is precies zoals ik het leven zie. Het bestaan is niet meer dan feestelijke zinloosheid. Juist door die zinloosheid wordt het feestelijk.

Tekst: Jan Wolkers

maandag 18 februari 2008

Wat echt belangrijk is


Een moment van reflectie. Als ik weer thuis ben, terug van een crematie, besef ik weer hoe kort het leven is. Maandag is altijd een drukke dag na het weekend, maar ik neem de tijd om in stilte mijn gevoelens een plekje te geven. Eerst muziek opzetten die bij mijn stemming past: Chet Baker. Prachtige muziek, eigenlijk beter geschikt voor een bewolkte, grijze dag. Maar op dit moment is het precies de goede keuze. "Round midnight" is mijn favoriete nummer, ik zet hem altijd knalhard op. Chet Baker past ook goed bij een glaasje cava, een beetje decadent. Of bij een romantisch etentje: zacht licht, kaarsjes aan. Nu is het een beetje vroeg voor cava, een geurige capuccino smaakt ook prima.

De zon schijnt, maar ik ben een beetje afwezig, ik moet al die indrukken even verwerken. Bij een crematie vertellen de kinderen altijd hoe het vroeger thuis was. Herinneringen van hun kindertijd, welke dingen ze fijn vonden. Waarschijnlijk zijn het kleine gebeurtenissen, vlagen van beelden, zoals in een film. Het kan zijn dat alles net anders was, het is een persoonlijke belevenis die in het geheugen gegrift staat. Bevroren, opgeslagen voor altijd in je geest. Een lege plek, alleen de herinneringen leven voort.

Ik bedenk ineens dat mijn vader in hetzelfde jaar is geboren. Kijk je vaak terug als je ouder bent, denk je dat je anders had willen leven, vraag ik me af. Ouders en kinderen kunnen heel verschillend zijn, maar veel ervaringen neem je mee als je volwassen bent. In zulke momenten ga je het leven relativeren, hoewel ik moet bekennen dat het me in het dagelijks leven steeds beter af gaat. Goede keuzes maken, concentreren op wat echt voor je belangrijk is: "wat je bent". En de rest over je heen laten komen, het besef dat het goed zit.

Goede vrienden en mensen om je heen, waar je je mee verbonden voelt, maken het verschil. Leeftijd en omgeving is niet belangrijk, wel een gemeenschappelijke visie op het leven. Het openstaan voor anderen, voor nieuwe indrukken. De ruimte hebben -en krijgen-, het geeft geestelijke rust.

De muziek is afgelopen, de koffie is op. Tijd om verder te gaan met de dagelijkse bezigheden, tijd om verder te gaan met leven.

zaterdag 12 januari 2008

Passie voor het leven


"De rode draad is de vraag: ga je mee in de veilige maalstroom van consumptie waarin paniek, maar ook passie, langzaam uitdoven, of blijf je geloven dat het anders kan?"

"Het is aan elk van ons om te bepalen of we onze passie voor veiligheid inruilen, of andersom. Door gebaande paden te verlaten".

Tekst: Maarten Das in "Passionate Magazine"
Foto: Rosa