Posts tonen met het label Le Petit Prince. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Le Petit Prince. Alle posts tonen

woensdag 9 april 2008

De ernstige man


De vierde planeet was die van de zakenman. Die man was zo druk dat hij niet eens even opkeek bij de komst van de kleine prins (...)

-Drie en twee is vijf. Vijf en zeven twaalf. Twaalf en drie vijftien. Goeiedag. Vijftien en zeven...
Dat betekent Dus vijfhonderdeneenmiljoen zeshonderd-tweeëntwintig duizend zevenhonderdeenendertig.
- Vijfhonderdmiljoen wat? (...)
- Hè, ben je daar nog steeds? dat weet ik niet meer...Ik heb ook zoveel te doen! Ik ben een ernstig man, ik hou me niet bezig met leuterpraat!
- Miljoen van die dingetjes die je soms aan de hemel ziet(...)
-Aha! Sterren?
-Zo heten ze. Sterren.
- En wat doe je met vijfhonderd miljoen sterren?
- Niets. Ik bezit ze.

- Maar ik heb al een koning ontmoet die...
- Koningen bezitten niet. Die "regeren" erover. Dat is iets heel anders.
- En wat voor nut heeft het voor je, de sterren te bezitten?
-Het nut is dat het mij rijk maakt.
- En wat voor nut heeft het voor je, rijk te zijn?
- Dan kan ik nog meer sterren kopen als iemand ze ontdekt(...)

- Hoe kun je de sterren bezitten?
-Van wie zijn ze? antwoorde de zakenman geërgerd.-
- Dat weet ik niet. Van niemand.
- Dan zijn ze dus van mij, omdat ik het eerst aan gedacht heb.
- Als je een diamant vindt die van niemand is, dan is die van jou. Als je een eiland ontdekt dat van niemand is, dan is het van jou. Als je als eerste een idee krijgt, neem je patent op: het is jouwe. En ik bezit de sterren, omdat vóór mij niemand eraan gedacht heeft ze in bezit te nemen.

-En wat doe je ermee?
- Ik beheer ze. Ik tel ze en tel ze nog eens na, zei de zakenman. Dat is moeilijk. Maar ik ben een ernstig man!

De kleine prins was nog niet tevreden gesteld.
Als ik een sjaal bezit, kan ik die om mijn hals slaan en meenemen. Als ik een bloem bezit, kan ik die plukken en meenemen. Maar jij kunt de sterren niet plukken!
- Nee, maar ik kan ze op de bank zetten
- Dat wil zeggen dat ik het aantal van mijn sterren op een papiertje schrijf. En dan leg ik dat papiertje achter slot en grendel in een la (...)

De kleine prins had over ernstige zaken heel andere ideeën dan de grote mensen.
- Ik, zei hij nog, ik bezit een bloem die ik elke dag water geef. Ik bezit drie vulkanen waarvan ik elke week de schoorstenen veeg. Want ik veeg ook de al uitgedoofde. Je kunt nooit weten. Het is nuttig voor mijn vulkanen en het is nuttig voor mijn bloem dat ik ze bezit. Maar jij bent niet van nut voor de sterren.
De zakenman deed zijn mond open, maar wist niets te antwoorden en de kleine prins vertrok.

Tekst: De Kleine Prins, Anton de Saint-Exupéry

Foto: Jacco van Giessen, http://www.flickr.com/photos/45609060@N00/





maandag 17 maart 2008

Het is de tijd dat je aan de roos besteed hebt


"...De kleine prins ging de rozen weer bekijken.

- Jullie lijken helemaal niet op mijn roos, jullie zijn nog helemaal niets, zei hij tegen ze. Niemand heeft jullie getemd en jullie hebben ook niemand getemd. Jullie zijn net zoals mijn vos was. Dat was een vos als honderdduizend andere. Maar ik heb hem tot mijn vriend gemaakt en nu is hij enig op de wereld.
En de rozen waren er verlegen mee.

-Jullie zijn mooi, maar jullie zijn leeg, zei hij ze ook nog. Je kunt voor jullie niet sterven. Natuurlijk, van mijn roos zou een toevallige voorbijganger ook denken dat ze op jullie leek. Maar in haar eentje is ze belangrijker dan jullie allemaal bij elkaar, omdat ik haar water heb gegeven. Omdat ik haar onder een stolp heb geplaatst. Omdat ik haar met het windscherm heb beschut. Omdat ik de rupsen die op haar zaten heb gedoood (behalve de twee of drie om vlinders te krijgen). Omdat ik heb gehoord hoe ze zich beklaagde, hoe ze zich opende of zelfs hoe ze af en toe zweeg. Omdat ze mijn roos is.

En hij ging terug naar de vos:
- Vaarwel, zei hij...
- Vaarwel, sprak de vos. Hier heb je mijn geheim. Het is erg eenvoudig: alleen met je hart kunt je goed zien. Het wezenlijke is onzichtbaar voor het oog.
- Het wezenlijke is onzichtbaar voor het oog, herhaalde de kleine prins om het goed te onthouden.

- Het is de tijd die jij aan je roos besteed hebt, die jouw roos zo belangrijk maakt."

Tekst: Antoine de Saint-Exupéry, De Kleine Prins

zaterdag 2 februari 2008

Grote mensen houden van cijfers


Grote mensen houden van cijfers. Als je met ze over een nieuwe vriend praat, vragen ze je nooit naar de belangrijkste zaken. Ze zeggen nooit tegen je: "Hoe klinkt zijn stem?" Van welke spelletjes houdt hij het meest? Verzamelt hij ook vlinders?"

Ze vragen je: "Hoe oud is hij? Hoeveel broers heeft hij? Hoeveel weegt hij? Hoeveel verdient zijn vader?" En pas dan denken ze dat ze hem kennen. Als je tegen grote mensen zegt: "Ik heb een mooi huis van roze baksteen gezien met geraniums voor de ramen en duiven op het dak..." dan kunnen ze zich dat huis niet voorstellen. Je moet teggen ze zeggen: "Ik heb een huis van een half miljoen gezien". Dan roepen ze: O, wat mooi!".

Le Petit Prince, Antoine de Saint Exupéry.
Foto: Rosa