't Sneeuwt. De hemel wit. Zondagmiddag glijdt weg.
De sneeuwvlokken spelen verstoppertje tussen
de tuinplanten, rennen in de tijd.
December. Een winterlange slaap. De zon droomt
van zand en zee, zweet en naakte lichamen. Een reis.
Hij wacht geduldig.
Zomaar een zondagmiddag. Een zwerm vogels, een stille
tuin, speelse sneeuwvlokken op het glas, een witte hemel.
De kou. De tijd staat stil en verdwijnt.
De zon vertrekt naar het zuiden.
Gedicht en foto: Rosa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten