Iedereen heeft z'n trekjes. Ik heb bijvoorbeeld, de neiging om kranten en bladenknipsels te bewaren. Artikelen die ik interessant vind, plaatsen waar ik heen wil, optredens, tentoonstellingen. Een gevarieerde puzzel. Regelmatig gooi ik wat weg, en daardoor kom ik af en toe fragmenten tegen die ik al lang vergeten was.
Zoals deze week. Diep verstopt onder een paar bladen vond ik een artikel over het geluk. Ik heb het opnieuw gelezen en weer besloten om het te bewaren, omdat ik mezelf goed kon vinden in die beschrijving:
"Wie nooit iets durft, wie nooit zijn eigen grenzen verlegt en daarbij enig risico wil lopen, zal zich nooit verder ontwikkelen. Uitdagingen brengen ons verder. Want diep in ons hart weten wij:'Dit is mijn eigen falen, mijn eigen kracht, mijn eigen succes'. Koester geen angst voor diepe gevoelens...".
Dit heeft me aan het denken gezet. Geluk is ook iets persoonlijks, hoe je het zelf ervaart. Sommige mensen dromen van meer geld, een mooi uiterlijk, nieuwe dingen kopen. Ik denk dat het geluk zit voornamelijk in het geliefd te voelen. En kunnen liefhebben. Maar ook om het vermogen om van de kleine dingen te kunnen genieten. Een open houding naar de anderen toe, zonder angst. Om jezelf te kunnen zijn: "Wat je bent". Je vaardigheden te kunnen ontwikkelen, wat je van nature kan. Misschien een cliché, maar wel treffend.
Het geluksgevoel wisselt ook, net als de golven van de zee. En zo hoort het ook. Anders zouden we het nooit kunnen vergelijken met de minder goede momenten. Met een constant geluksgevoel zou je het nooit op waarde kunnen schatten.
In de "Dikke van Dale" staan verschillende beschrijvingen van geluk: "Gunstige loop van de omstandigheden", "Aangename toestand, welzijn", en "Behaaglijk gevoel over iemand die zich verheugt over zijn welzijn".
Als ik zelf dit gevoel samen zou moeten vatten, zou ik het beschrijven als: "Liefhebben en zich geliefd voelen".
Foto en tekst: Rosa
Citaat: Dorothee Röhring
