"De wereld vergaat", dacht ik slaperig
toen ik door het raam zag
de kracht van de wind die uitraasde door het land.
Het begin van het einde. Apocalypsis Now
(en ineens verschenen beelden voor me
van Noach en de Ark op de top van de Ararat)
De storm woedt, donkere wolken dreigen met hun macht
"Orkaankracht", zegt een grijze radiostem:
"De Euromast gesloten vandaag".
Kale bomen worden uit de aarde bevrijd,
uit de grond gerukt met helse kracht
De reus is ontwaakt. Het kikkerland onder water,
de dijken kapot. Watersnood.
Stormvloed. Het Deltaplan is mislukt.
Geen kindervinger in de dijk die ons
voor een ramp behoedt.
Het water van de rivier kolkt als de zee, de wereld vergaat,
de duivel viert feest en ik, hangend op de bank,
omringd door dichters, sterke koffie en een oude krant
kijk naar buiten door het glas, zie dit alles van een afstand
en..., geduldig, wacht.
Foto en gedicht: Rosa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten