Vroeger was grijs een kleur die mij totaal niet opviel. Het bestond wel, maar het was een beetje onzichtbaar. Toen ik in Nederland ging wonen, de vertrouwde Middelandsezeekleuren verdwenen in het niets. Het grijs ging mijn zicht overheersen, steeds meer plaats innemen, vooral in de herfst en winter. Grijze dagen met grijze luchten, mistige landschappen. Het leven spelde zich op voornamelijk binnenin de huizen.
Door de jaren heen, heb ik ontdekt dat de kleur grijs veel nuances bevat. "Waarderen" is een groot woord maar, als je je ogen goed open doet, verschijnt een wereld aan de opervlakte die voor die tijd verborgen bleef. Nu kan ik de verschillende tonen grijs goed onderscheiden . Je hebt, bijvoorbeeld, het grijs van de stoepen. Vierkante, groffe tegels, het valt niet op. In het oranje zouden ze teveel aanwezig zijn. De mensen zouden vaker tegen iets aanlopen, alleen gefixeerd op de felle kleur. En de Amerikaanse verzekeraars voor grote schadeclaims komen te staan.
Er is ook het grijs van de steunen van de brievenbussen, ook onzichtbaar, zeker omdat de brievenbussen zelf knalrood geverfd zijn. De metalicgrijze auto's blijken heel populair te zijn, voornamelijk tussen zakenmannen en keurige gezinnen. De rolluiken van de winkels hebben een "niet opvalgrijs". Het moet niet te aantrekkelijk voor dieven uitzien. Het bestek hoort bij een ander soort grijs. "Hoogglansgrijs", zou je het kunnen noemen. Spiegeling, luxe, beschaving.
Grijs is de computer en het beeldscherm, van een soort hardplastic in een matkleur. Mijn nietmachine is ook grijs en, naast de computer, haast niet te zien. Als je op straat goed oplet, zie je veel oudere vrouwen met grijze regenjassen. Waarom geen rood, turquoise, oranje of felblauw? Het is mij een raadsel. De wereld zou veel kleuriger uitzien voor de ouderen en zorgen voor positieve energie.
Grijze muizen vind je overal. Zij vallen natuurlijk niet echt op in het actuele maatschappij. Werken, eten en slapen. Het leven gaat aan hun neus voorbij zonder dat ze iets bijzonders meemaken. Als het zou gebeuren, zouden ze erg van schrikken. Zij houden afstand, vertellen weinig, vinden "vreemd" de mensen die er anders uitzien. Zijn bang voor de woorden "nieuw", "passie"en "verandering". Laten hun gevoelens niet bloot en weinig herinneringen achter.
Er zijn grijze dagen. Herfst, regen, mist. Saaie dagen waar niks gebeurt. Geen mensen op straat, alles vloeit in een grijze waas. Grijs is wel een "mengbare" kleur. Als je het combineert met andere kleuren krijg je een mooi efekt. Oranjegrijs, blauwgrijs, groengrijs. Gepoederde kleuren met een nostalgisch tintje. Let, bijvoorbeeld, op de schilderijen van Anton Piek. Hollandse grijze luchten, winter, schaatsende kinderen bij een grijze singel.
Je kan een, op het eerste gezicht saaie kleur, nog leren waarderen. Op straat en in je eigen huis goed opletten. Overal zie je grijs, hij begeleidt de andere kleuren zodat ze niet teveel opvallen.
Is nu je wereld van kleur een beetje veranderd?
Door de jaren heen, heb ik ontdekt dat de kleur grijs veel nuances bevat. "Waarderen" is een groot woord maar, als je je ogen goed open doet, verschijnt een wereld aan de opervlakte die voor die tijd verborgen bleef. Nu kan ik de verschillende tonen grijs goed onderscheiden . Je hebt, bijvoorbeeld, het grijs van de stoepen. Vierkante, groffe tegels, het valt niet op. In het oranje zouden ze teveel aanwezig zijn. De mensen zouden vaker tegen iets aanlopen, alleen gefixeerd op de felle kleur. En de Amerikaanse verzekeraars voor grote schadeclaims komen te staan.
Er is ook het grijs van de steunen van de brievenbussen, ook onzichtbaar, zeker omdat de brievenbussen zelf knalrood geverfd zijn. De metalicgrijze auto's blijken heel populair te zijn, voornamelijk tussen zakenmannen en keurige gezinnen. De rolluiken van de winkels hebben een "niet opvalgrijs". Het moet niet te aantrekkelijk voor dieven uitzien. Het bestek hoort bij een ander soort grijs. "Hoogglansgrijs", zou je het kunnen noemen. Spiegeling, luxe, beschaving.
Grijs is de computer en het beeldscherm, van een soort hardplastic in een matkleur. Mijn nietmachine is ook grijs en, naast de computer, haast niet te zien. Als je op straat goed oplet, zie je veel oudere vrouwen met grijze regenjassen. Waarom geen rood, turquoise, oranje of felblauw? Het is mij een raadsel. De wereld zou veel kleuriger uitzien voor de ouderen en zorgen voor positieve energie.
Grijze muizen vind je overal. Zij vallen natuurlijk niet echt op in het actuele maatschappij. Werken, eten en slapen. Het leven gaat aan hun neus voorbij zonder dat ze iets bijzonders meemaken. Als het zou gebeuren, zouden ze erg van schrikken. Zij houden afstand, vertellen weinig, vinden "vreemd" de mensen die er anders uitzien. Zijn bang voor de woorden "nieuw", "passie"en "verandering". Laten hun gevoelens niet bloot en weinig herinneringen achter.
Er zijn grijze dagen. Herfst, regen, mist. Saaie dagen waar niks gebeurt. Geen mensen op straat, alles vloeit in een grijze waas. Grijs is wel een "mengbare" kleur. Als je het combineert met andere kleuren krijg je een mooi efekt. Oranjegrijs, blauwgrijs, groengrijs. Gepoederde kleuren met een nostalgisch tintje. Let, bijvoorbeeld, op de schilderijen van Anton Piek. Hollandse grijze luchten, winter, schaatsende kinderen bij een grijze singel.
Je kan een, op het eerste gezicht saaie kleur, nog leren waarderen. Op straat en in je eigen huis goed opletten. Overal zie je grijs, hij begeleidt de andere kleuren zodat ze niet teveel opvallen.
Is nu je wereld van kleur een beetje veranderd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten