Vanochtendvroeg ging ik rennen langs de rivier. Rennen is gezond en heeft veel voordelen: je beweegt in de open lucht, je krijgt inspiratie bij het schrijven, het is gratis en, vooral, na de excessen van de zomervakantie val je een beetje af.
Een vertrouwde route in een pittoresk landschap. Nederland in een ansichtkaart, alle ingredienten zijn aanwezig: water, gras, koeien, molen, fietsers, brede hemel. De wind brengt mee een zachte geur naar gras, naar groen, naar dauw. Het kan overal in het land zijn. Maar toch, elke keer ontdek ik iets nieuws. Ieder seizoen is verschillend. Andere kleuren, andere sfeer, andere geuren. Vroeg in de ochtend is het licht op z'n mooist. De stilte overheerst, het leven komt langzaam op gang.
Eerst liep ik langs een bassischool. Door de ruiten heen hoorde ik de kinderen "lang zal hij leven" zingen. Welkom terug! Iets verder, een paar mensen waren de hond aan het uitlaten en spraken even met elkaar. De honden gingen hen voor. Even kort snuffelen, kijken of ze elkaar aardig vinden en hun weg verder vervolgen. Iedere dag dezelfde mensen en hondengezichten, dag in dag uit. Langs de rivier kwam ik een paar scholieren tegen met zware rugzakken, druk in gesprek. Enkele renners op de route begroetten mij snel, in gedachten verzonken.
Aan het einde van het trajekt, in het begin van de straat, een rij groene Sulo's wachtte op de vuilniswagen die elke week uit hun lijden verlost. Voor de schutting van een rijtjeshuis, een plastic keukentje met twee oude boterhammen erop, zat alleen te wezen. Geen kind te zien, de scholen zijn weer begonnen.
Een gewone buitenwijk, niet ver van de rivier. Smalle straten, gewone mensen. Jij alleen maakt het verschil.
Een vertrouwde route in een pittoresk landschap. Nederland in een ansichtkaart, alle ingredienten zijn aanwezig: water, gras, koeien, molen, fietsers, brede hemel. De wind brengt mee een zachte geur naar gras, naar groen, naar dauw. Het kan overal in het land zijn. Maar toch, elke keer ontdek ik iets nieuws. Ieder seizoen is verschillend. Andere kleuren, andere sfeer, andere geuren. Vroeg in de ochtend is het licht op z'n mooist. De stilte overheerst, het leven komt langzaam op gang.
Eerst liep ik langs een bassischool. Door de ruiten heen hoorde ik de kinderen "lang zal hij leven" zingen. Welkom terug! Iets verder, een paar mensen waren de hond aan het uitlaten en spraken even met elkaar. De honden gingen hen voor. Even kort snuffelen, kijken of ze elkaar aardig vinden en hun weg verder vervolgen. Iedere dag dezelfde mensen en hondengezichten, dag in dag uit. Langs de rivier kwam ik een paar scholieren tegen met zware rugzakken, druk in gesprek. Enkele renners op de route begroetten mij snel, in gedachten verzonken.
Aan het einde van het trajekt, in het begin van de straat, een rij groene Sulo's wachtte op de vuilniswagen die elke week uit hun lijden verlost. Voor de schutting van een rijtjeshuis, een plastic keukentje met twee oude boterhammen erop, zat alleen te wezen. Geen kind te zien, de scholen zijn weer begonnen.
Een gewone buitenwijk, niet ver van de rivier. Smalle straten, gewone mensen. Jij alleen maakt het verschil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten